Opinia Obywateli Nauki na temat projektów założeń do Ustawy 2.0

Home / Aktualności / Opinia Obywateli Nauki na temat projektów założeń do Ustawy 2.0

Opinia Obywateli Nauki na temat projektów założeń do Ustawy 2.0

Opinia Obywateli Nauki na temat projektów założeń do Ustawy 2.0 (plik PDF)

W prezentowanym opracowaniu przedstawiamy opinię Obywateli Nauki na temat propozycji założeń do Ustawy 2.0 przygotowanych przez trzy zespoły wyłonione w konkursie przez MNiSW. Zgodnie z praktyką przyjętą w ramach naszego ruchu prezentowana opinia stanowi wynik pracy wielu osób, które różnią się poglądami na szczegółowe kwestie dotyczące funkcjonowania nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce, łączy je jednak przekonanie o potrzebie reform, służących w pierwszym rzędzie podnoszeniu jakości badań i dydaktyki akademickiej, a także prowadzących do ustanowienia i przestrzegania transparentnych i uczciwych procedur podporządkowanych osiąganiu tych dwóch nadrzędnych celów. Nasze recenzje nie stanowią jedynie oceny zawartości poszczególnych projektów. Prace nad nimi potraktowaliśmy również jako okazję do ponownego przemyślenia i przedyskutowania sformułowanych w naszym Pakcie dla nauki propozycji rozwiązań systemowych oraz do opracowania rekomendacji, które dedykujemy ministerialnemu zespołowi przygotowującemu tekst ustawy.

UWAGI OGÓLNE

Obecnie obowiązująca Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym stanowi przykład skrajnego przeregulowania. Pierwszym i zasadniczym postulatem Obywateli Nauki jest zmiana filozofii myślenia o ustawie regulującej działalność uczelni wyższych. Ustawa ma służyć podnoszeniu jakości badań naukowych i dydaktyki akademickiej. Powinna ona zatem wyznaczać jedynie ogólne zasady funkcjonowania instytucji szkolnictwa wyższego i pozostawiać decyzje dotyczące kwestii szczegółowych w gestii samych uczelni. Uwaga prawodawcy powinna skupić się na precyzyjnym określeniu zasad oceny wyników osiąganych przez te instytucje, czyli jakości badań i dydaktyki – oraz na zasadach egzekwowania odpowiedzialności za uchybienia w osiąganiu tych najważniejszych celów. Wybór najlepszych sposobów uzyskiwania oczekiwanych wyników (jakości kształcenia i badań) powinien zależeć od tych, którzy są bezpośrednio za nie odpowiedzialni: czyli od władz uczelni. W tym sensie wewnętrzna autonomia uczelni musi być traktowana jako podstawa myślenia o zmianach w prawie. Innymi słowy, nadrzędną rolą prawodawcy powinno być opracowanie skutecznych mechanizmów wymuszających jakościowe zmiany (akredytacja, parametryzacja, ocena pracownika, mechanizmy naprawcze i w ostateczności, sposoby eliminacji najsłabszych elementów systemu), a nie próba opracowania jednego, sztywnego modelu funkcjonowania uczelni…

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.